Popular Posts
-
Hi to everyone haha tagal ko na di nagkwekwento sa inyo kwento ko naman nangyari samin ni kuya sammy di nya tunay na name,, last 4... -
Magandang araw sa lahat ng mga tagasubaybay sa site na ito. Hindi ako magaling magsulat kaya pagpasensyahan nyo na po tong kwento ko. ... -
Init agad ang naramdaman ko paggising ko kaninang umaga,. Masyadong maalinsangan ang paligid. Hindi ko alam kung dahil sa panahon gayon... -
Good day, matagal na akong nagbabasa ng mga blog sa site na to, and I find it interesting pangtagal ng bored sa buhay. and I think is t... -
Graduation day noon ni Nico ng magkaroon ng medyo malaking handaan sa kanilang bahay. Graduate na siya ng kusrong commerce at tuwang-tuwa an...
-
Ako ay ipinanganak, nagkaisip at lumaki sa isang probinsya sa Norte. Doon na nag-aral at nakapagtrabaho. Masyado akong tahimik na tao pero m...
-
Matagal na rin nung mahiligan kong magbasa ng isang babasahing maraming mahahalay na kwento..halos sa araw-araw bago ako pumasok sa trabaho...
-
May the peace of the Lord be with you… Go in love and peace and serve the Lord… Thanks be to God! Natapos na din ang Misa. Isang ma... -
19 years old ako noon, 2nd year college, nang mapag-desisyunan kong sumali sa isang organization sa college namin. Nakumbinse akong sumali ... -
hello sa lhat ng mga readers. ako nga pala si Johnny, 22yrs old, hindi ko sasabihin na gwapo ako tulad ng ibang mga ngkukwento na mxadong O...
Maraming-maraming Salamat po sa pagsuporta at pagtangkilik
sa aking mga kwento. Sana po ay magustuhan ninyo.
Thursday, October 18, 2012
“Mas mabuti pa kaya dito ka na mag-dinner. Katatawag lang ni Edward. Medyo male-late sya ng uwi kasi personal nyang inaasikaso ang isa sa regular na client nila. Kung sabagay hindi pa naman luto yung bulalo na niluluto ko. Favorite ni Edward yun. Tamang-tama siguro pagdating nya eh luto na din yun.” ang sabi ni Sam.
Nanatiling tahimik pa din si Lance at pinagmamasdan lamang ang bawat kilos ni Sam.
“Is there something wrong Lance?” ang tanong ni Sam.
Parang walang narinig si Lance. Nakatingin pa rin siya kay Sam.
“I'm sorry Sam kung nagkulang man ang pagmamahal ko sa iyo. Kung gusto mo hihiwalayan ko na si Emily. Then masasama na tayo.” ang biglang bulalas ni Lance.
“What? Nahihibang ka na ba Lance.” ang pagkagulat ni Sam sa nasabi ni Lance.
“Di ba yun na lang ang kulang sa atin before. Ang magsama na tayo sa iisang bubong. Katulad ng ginagawa nyo ni Edward.” ang dugtong pa ni Lance.
“Hindi yun Lance. Nagi-guilty ako kay Emily at sa mga anak mo. Kaya dapat lang na itigil na natin ang namamagitan sa ating dalawa.” ang sabi naman ni Sam.
“Pero I love you Sam and I know deep in your heart ako pa rin ang mahal mo.” ang sambit naman ni Lance.
“Tama na Lance. Ayos na ang sitwasyon natin. Manatili ka na lamang sanang faithful kay Emily. Mas tahimik na ang buhay ko ngayon.” ang pakiusap ni Sam.
“Eh papaano ako. I still love you Sam. I need you. Hindi mo na ba ako mahal?” ang mga tanong ni Lance ng tabihan nya sa pagkakaupo si Sam.
Hindi makasagot si Sam.
“I know ang I can still see in your eyes that you still love me.” ang sabi naman ni Lance sabay yapos kay Sam.
Parang kung anong kuryente ang dumaloy sa katawan ni Sam at hindi siya makakilos. Sinimulan siyang halikan sa labi ni Lance. Hindi nya makuhang iiwas ang kanyang labi. Nagtagumpay si Lance na mahalikan si Sam. Gumanti na din ng halik sa Sam kay Lance. Naging mainit ang mga sumunod nilang ginawa. Ang mainit na halikan nilang iyon ay sinundan ng unti-unti nilang paghuhubad ng lahat ng saplot nila sa katawan. Tila na-miss talaga nila ang isa't isa. Isang mainitang pagtatalik ang sumunod nilang ginawa.
Natigilan lamang sila sa kanilang ginagawang pagtatalik ng maramdaman nilang bumukas ang pintuan.
“What are you doing? Sam! Bayaw! Anong ibig sabihin nito?” ang mga pasigaw na tanong ni Edward matapos niyang isara ang pintuan.
Nagulantang ang dalawa at biglang tumigil sa kanilang pagtatalik. Kapwa hubo't hubad sina Lance at Sam na humarap kay Edward.
“Akala ko tapos na ang lahat sa inyo. You made me believe, Sam. Bakit ganoon?” ang sumbat ni Edward kay Sam.
“I'm sorry Edward. Masyadong mabilis ang pangyayari. I am really sorry.” ang sabi na lamang ni Sam.
“It was my fault. I forced him to have sex with me. Patawad bayaw pero namimiss ko na rin ang pagtatalik namin ni Sam kaya pinilit ko sya.” ang paliwanag naman ni Lance.
“Ayaw ko ng marinig ang mga paliwanag nyo. Ginagawa pala ninyo akong tanga. Malay ko ba na hindi lang pala ngayon nangyari ito. Ako naman si gunggong na pinaniwala mo Sam na wala na kayo ni bayaw.” ang muling sumbat ni Edward.
“That's not true Edward. Ngayon lamang nangyari ito. Hindi ko maipaliwanag kung bakit nangyari ito. Pero hindi kita niloloko.” ang paliwanag naman ni Sam.
“Eh anong tawag mo dito. Hindi ba ito panloloko sa akin.” ang dugtong ni Edward.
“I am really sorry Edward.” ang paghingi muli ng tawad ni Sam.
“Bayaw, ako ang may kasalanan. Sa akin ka dapat magalit.” ang sabi naman ni Lance.
“Bullshit! Magsama kayo muling dalawa! Mga manloloko!” ang sigaw ni Edward sabat labas ng condominium unit.
Hindi na nakuhang habulin ni Sam si Edward. Wala pa din sya kasing saplot sa katawan. Hinayaan na lamang niyang umalis si Edward. Napaupo siya sa sopa at nagsimulang tumulo ang kanyang mga luha.
“Sorry, Sam. It was really my fault.” ang paghingi ng tawad ni Lance kay Sam.
Hindi pa rin nagsalita si Sam. Nagpatuloy lamang ang pagdaloy ng luha mula sa kanyang mga mata.
“Don't worry Sam. Nandito pa naman ako. Hinding-hindi kita iiwan. Tulad ng nasabi ko kanina, I am willing to leave my family just to be with you.” ang sabi na naman ni Lance.
Biglang napatitig si Sam sa mga mata ni Lance.
“No, Sam. I'd rather be alone that ruin your family. Go home Lance and be a faithful husband again to your wife and a good father to your children. I can't be truly happy with you Lance. May nasasaktan tayo sa ating relasyon.” ang pakiusap ni Sam kay Lance.
“Pero....” may sasabihin pa sana si Lance pero napigilan syang magsalita ni Sam.
“I already made my decision. Be with your wife and kids. Ayaw ko ng maglaro pa tayo ng apoy. Napapaso na ako. Ayos lang kung ako lang ang mapaso at masaktan. Pero papaano kung si Emily ang masaktan o ang mga anak mo. Ayokong lumaki ang mga anak mo na kinamumuhian ka nila.” ang dugtong pa ni Sam.
Wala ng magawa si Lance kundi sundin si Sam. Isa-isa niyang pinulot ang kanyang mga damit at isinuot ang mga yun. Matapos maisaayos ang sarili ay nagpaalam na siya kay Sam.
Nang gabing iyon ay hindi na umuwi sa condominium unit nya si Edward. Balisang-balisa si Sam sa kung saan nagpalipas ng gabi si Edward. Kinaumagahan ay wala pa din si Edward. Kahit anong tawag ni Sam sa celfone ni Edward ay hindi niya ito sinasagot. Batid ni Sam na masama ang loob ni Edward sa kanya. At sa sandaling panahon na pagsasama nila ay hindi basta-basta napapaliwanagan si Edward para kumbinsihin na baguhin ang kanyang pananaw. Wala na din alam na paliwanag si Sam upang maibsan ang sama ng loob ni Edward sa kanya.
Minabuti na lamang ni Sam na lumisan. Nag-impake si Sam ng kanyang mga damit. Isang maikling liham ang iniwan ni Sam sa condominium unit na nasasabi lamang na “Thank you for loving me and I'm really sorry. I will always love you.”
-WAKAS-
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment