Popular Posts
-
Hi to everyone haha tagal ko na di nagkwekwento sa inyo kwento ko naman nangyari samin ni kuya sammy di nya tunay na name,, last 4... -
Magandang araw sa lahat ng mga tagasubaybay sa site na ito. Hindi ako magaling magsulat kaya pagpasensyahan nyo na po tong kwento ko. ... -
Init agad ang naramdaman ko paggising ko kaninang umaga,. Masyadong maalinsangan ang paligid. Hindi ko alam kung dahil sa panahon gayon... -
Good day, matagal na akong nagbabasa ng mga blog sa site na to, and I find it interesting pangtagal ng bored sa buhay. and I think is t... -
Graduation day noon ni Nico ng magkaroon ng medyo malaking handaan sa kanilang bahay. Graduate na siya ng kusrong commerce at tuwang-tuwa an...
-
Ako ay ipinanganak, nagkaisip at lumaki sa isang probinsya sa Norte. Doon na nag-aral at nakapagtrabaho. Masyado akong tahimik na tao pero m...
-
Matagal na rin nung mahiligan kong magbasa ng isang babasahing maraming mahahalay na kwento..halos sa araw-araw bago ako pumasok sa trabaho...
-
May the peace of the Lord be with you… Go in love and peace and serve the Lord… Thanks be to God! Natapos na din ang Misa. Isang ma... -
19 years old ako noon, 2nd year college, nang mapag-desisyunan kong sumali sa isang organization sa college namin. Nakumbinse akong sumali ... -
hello sa lhat ng mga readers. ako nga pala si Johnny, 22yrs old, hindi ko sasabihin na gwapo ako tulad ng ibang mga ngkukwento na mxadong O...
Maraming-maraming Salamat po sa pagsuporta at pagtangkilik
sa aking mga kwento. Sana po ay magustuhan ninyo.
Thursday, October 18, 2012
Gamit ang kotse ni Lance, binaybay na nina Sam at Edward ang daan patungo sa bahay ni Sam. Muling nagkwentuhan ang dalawa tungkol sa kanilang personal na buhay, sa trabaho at sa kung anu-ano bang bagay. Nang makakita ng isang coffee shop si Edward ay niyaya niya si Sam na magkape muna. Hindi naman tumanggi si Sam. Sa pagbaba ni Sam ng sasakyan ay nahalata pa din ni Edward ang di tuwid na paglalakad ni Sam. Kaya naman inalalayan niya ito. Iniakbay ni Edward ang isang kamay ni Sam sa kanya at niyapos niya ng bahagya si Sam upang hindi na gumewang-gewang ang paglalakad nito. Damang-dama ng dalawa ang init ng katawan ng isa’t isa.
Si Edward ang nag-order ng kanilang kape at habang nagkakape ay nagpatuloy pa din sila sa kwentuhan. Makalipas ng ilang minuto ay medyo nabawasan na ang tama ng alak ni Sam. Nagsabi tuloy siya kay Edward na magtataxi na lamang siya mula doon at pwede ng umuwi si Edward. Pero nagpumilit pa din si Edward na maihatid si Sam sa kanyang bahaykaya naman hindi na nakatanggi si Sam. Ilang minuto pa ay muling nasa daan na naman ang dalawa at binabaybay ang daan patungo sa bahay ni Sam. Hindi nagtaggal ay narating na din nila ang bahay ni Sam. Pinapapasok pa sana ni Sam si Edward sa loob ng bahay pero tumanggi na siya. Agad na din nagpaalam si Edward.
Kinabukasan, sunud-sunod na mga katok sa pinto ng kanyang silid ang gumising kay Sam.
“Kuya, kuya, may naghahanap po sa inyo.” ang boses na narinig ni Sam sa may pintuan.
Ayaw sanang bumangon ni Sam dahil inaantok pa siya. Pero naging makulit ang kumakatok sa kanyang pinto.
“Kuya, pasensya na po. Dala nya po yung kotse ninyo.” ang sabi ng babae sa may pintuan.
Inakala ni Sam na si Lance iyon pero bakit tila hindi kilala ng kanilang katulong. Kaya naman minabuti na lamang niyang bumangon.
“Sino daw sya?” ang tanong ni Sam pagbukas niya ng pintuan.
“Hindi ko pa naitanong, kuya.” ang tugon naman ng katulong.
“Sige, sandali lang at maghihilamos lang ako.” ang sabi naman ni Sam.
Makalipas ng ilang minuto ay lumabas na sa kanyang silid si Sam at tinungo ang garahe kung saan naroroon daw ang naghatid ng kanyang kotse.
“O ikaw pala Edward. Nasaan si Lance? Akala ko dalawa kayong maghahatid ng kotse ko.” ang bungad ni Sam na medyo nabigla ng makita si Edward.
“Hindi na sya pinasama ng ate. Tutal naman daw eh nalaman ko na ang papunta dito.” ang tugon ni Edward.
“Eh papaano ka uuwi? Susunduin ka ba ni Lance?” ang mga tanong muli ni Sam.
“Magtataxi na lang ako.” ang tugon naman ni Edward.
“Si Lance talaga, basta ka na lang pinabayaan. Don’t worry after ng breakfast ay ihahatid na din kita.” ang sabi naman ni Sam.
“Kumain ka na ba?” ang tanong ni Sam.
“Coffee lang ako sa umaga. Nasanay na akong ganoon.” ang tugon ni Edward.
“Halika muna sa loob at magkape ka kung ayaw mo akong sabayan sa almusal.” ang alok ni Sam.
Sa mismong hapag-kaininan uminom ng kape si Edward. Dahil sa sarap ng naihandang almusal at dahil din sa sarap ng pagkain ni Sam ay naenganyong kumain si Edward. Matapos makapag-almusal si Sam ay nagpaalam siyang maliligo muna bago niya ihatid si Edward. Matapos makaligo si Sam ay nilisan na nila ang kanyang bahay. Ang buong akala ni Sam ay magpapahatid na si Edward sa bahay nina Lance. Subalit nag-request siyang dumaan sila sa isang mall para bumili ng kanyang mga damit. Medyo out of fashion na daw kasi mga dalang damit ni Edward mula sa Saudi. Pumayag naman si Sam dahil wala naman siyang gagawin sa araw na iyon maliban lamang sa pagsisimba na pwede naman daw niyang gawin sa hapon. Nakipag-deal naman si Edward na pagtapos nila sa mall ay sasamahan naman niya si Sam sa pagsisimba nito.
Nawili si Edward sa pamimili ng kanyang mga damit. Gayun din naman si Sam na napabili na din ng ilang damit niya. Doon na rin sila nag-lunch at nagmeryenda kinahapunan. Tulad ng pangako ni Edward, sumama siya sa pagsisimba ni Sam sa simbahang madalas niyang pinpuntahan. May kadiliman na ng ihatid ni Sam si Edward kina Lance.
“O bayaw, ang bait nitong kumpare mo. Sinamahan ako sa pamimili ko ng mga bagong damit ko.” ang bungad ni Edward ng pagbuksan sila nito ng gate ng bahay.
“Sabi nga nya sa text na magkasama kayo sa mall.” ang sabi naman ni Lance na tila nagseselos sa kanyang bayaw sa ginawang pagsama ni Sam dito.
“Para makabawi naman sa kanya ay sinamahan ko syang magsimba.Kaya medyo ginabi kami kasi nga nagsimba pa kami.” ang dugtong pa ni Edward.
“Ah ganoon ba. Akala ko binili nyo na ang buong mall sa tagal mong makauwi.” ang sabi ni Lance na pilit pa rin itago ang nararamdaman nitong pagseselos sa bayaw.
Batid ni Sam na ganoon nga ang nararamdaman ni Lance. Nais man niyang magpaliwanag pero baka makahalata si Edward sa nararamdamang iyon ni Lance. Minabuti na lamang niyang magpaalam na.
“Sige pare, Edward, uwi na din ako.” ang paalam ni Sam.
“Dito ka na mag-dinner.” ang alok ni Edward.
“Hindi na. Sa bahay na lang. Baka dumating na sina Mama at Papa. Hindi pa nila ako nakikita simula kaninang umaga.” ang sabi naman ni Sam.
Tila walang imik si Lance habang nag-uusap ang dalawa.
“Sige, ingat na lang sa pagmamaneho.” ang sabi na lamang ni Edward ng hindi na niya mapilit si Sam.
“O pare nandyan ka pala.” ang bungad naman ni Emily ng lumabas ito ng bahay.
“Oo mare. Pero pauwi na din ako. Inihatid ko lamang si Edward.” ang sabi naman ni Sam.
“Mukhang ang daming pinamili mo bro.” ang sabi naman ni Emily kay Edward ng makita ang mga pinamili nito.
“Syempre ate. Kailangan palitan ko na ang mga di usong damit ko. Ayos nga itong si Sam sa pagpili ng mga damit ko. Bagay na bagay lahat ng pinili nya para sa akin.” ang sabi naman ni Edward.
“Sige, hindi na ako magtatagal. Aalis na ako.” ang muling paalam ni Sam.
“Sige pare, ingat na lang.” ang sabi ni Emily.
“Ingat sa pagmamaneho Sam.” ang sabi naman ni Edward.
Nagsalubong lamang ang mga mata nina Sam at Lance pero walang nasabi si Lance. Batid talaga ni Sam na may nararamdamang selos si Lance sa pagsasama nilang dalawa ni Edward sa araw na iyon. Lalong-lalo na ng malaman nito sa pagsama ni Edward sa kanyang pagsisimba. Nabanggit kasi ni Sam kay Lance noong bago pa lamang silang magkakilala na kapag naisama niya sa kanyang pagsimba ang isang tao ay may kakaiba na siyang nararamdaman dito at dahil nga isinama niya ay ipinapanalangin niya at humihingi ng sign na iyon na ang taong kanyang pakamamahalin. Ilang araw pa lamang kasi silang magkakilala noon ay nagsimba na silang dalawa. Iyon ang simula ng kanilang pagtagong relasyon.
Si Edward ang nag-order ng kanilang kape at habang nagkakape ay nagpatuloy pa din sila sa kwentuhan. Makalipas ng ilang minuto ay medyo nabawasan na ang tama ng alak ni Sam. Nagsabi tuloy siya kay Edward na magtataxi na lamang siya mula doon at pwede ng umuwi si Edward. Pero nagpumilit pa din si Edward na maihatid si Sam sa kanyang bahaykaya naman hindi na nakatanggi si Sam. Ilang minuto pa ay muling nasa daan na naman ang dalawa at binabaybay ang daan patungo sa bahay ni Sam. Hindi nagtaggal ay narating na din nila ang bahay ni Sam. Pinapapasok pa sana ni Sam si Edward sa loob ng bahay pero tumanggi na siya. Agad na din nagpaalam si Edward.
Kinabukasan, sunud-sunod na mga katok sa pinto ng kanyang silid ang gumising kay Sam.
“Kuya, kuya, may naghahanap po sa inyo.” ang boses na narinig ni Sam sa may pintuan.
Ayaw sanang bumangon ni Sam dahil inaantok pa siya. Pero naging makulit ang kumakatok sa kanyang pinto.
“Kuya, pasensya na po. Dala nya po yung kotse ninyo.” ang sabi ng babae sa may pintuan.
Inakala ni Sam na si Lance iyon pero bakit tila hindi kilala ng kanilang katulong. Kaya naman minabuti na lamang niyang bumangon.
“Sino daw sya?” ang tanong ni Sam pagbukas niya ng pintuan.
“Hindi ko pa naitanong, kuya.” ang tugon naman ng katulong.
“Sige, sandali lang at maghihilamos lang ako.” ang sabi naman ni Sam.
Makalipas ng ilang minuto ay lumabas na sa kanyang silid si Sam at tinungo ang garahe kung saan naroroon daw ang naghatid ng kanyang kotse.
“O ikaw pala Edward. Nasaan si Lance? Akala ko dalawa kayong maghahatid ng kotse ko.” ang bungad ni Sam na medyo nabigla ng makita si Edward.
“Hindi na sya pinasama ng ate. Tutal naman daw eh nalaman ko na ang papunta dito.” ang tugon ni Edward.
“Eh papaano ka uuwi? Susunduin ka ba ni Lance?” ang mga tanong muli ni Sam.
“Magtataxi na lang ako.” ang tugon naman ni Edward.
“Si Lance talaga, basta ka na lang pinabayaan. Don’t worry after ng breakfast ay ihahatid na din kita.” ang sabi naman ni Sam.
“Kumain ka na ba?” ang tanong ni Sam.
“Coffee lang ako sa umaga. Nasanay na akong ganoon.” ang tugon ni Edward.
“Halika muna sa loob at magkape ka kung ayaw mo akong sabayan sa almusal.” ang alok ni Sam.
Sa mismong hapag-kaininan uminom ng kape si Edward. Dahil sa sarap ng naihandang almusal at dahil din sa sarap ng pagkain ni Sam ay naenganyong kumain si Edward. Matapos makapag-almusal si Sam ay nagpaalam siyang maliligo muna bago niya ihatid si Edward. Matapos makaligo si Sam ay nilisan na nila ang kanyang bahay. Ang buong akala ni Sam ay magpapahatid na si Edward sa bahay nina Lance. Subalit nag-request siyang dumaan sila sa isang mall para bumili ng kanyang mga damit. Medyo out of fashion na daw kasi mga dalang damit ni Edward mula sa Saudi. Pumayag naman si Sam dahil wala naman siyang gagawin sa araw na iyon maliban lamang sa pagsisimba na pwede naman daw niyang gawin sa hapon. Nakipag-deal naman si Edward na pagtapos nila sa mall ay sasamahan naman niya si Sam sa pagsisimba nito.
Nawili si Edward sa pamimili ng kanyang mga damit. Gayun din naman si Sam na napabili na din ng ilang damit niya. Doon na rin sila nag-lunch at nagmeryenda kinahapunan. Tulad ng pangako ni Edward, sumama siya sa pagsisimba ni Sam sa simbahang madalas niyang pinpuntahan. May kadiliman na ng ihatid ni Sam si Edward kina Lance.
“O bayaw, ang bait nitong kumpare mo. Sinamahan ako sa pamimili ko ng mga bagong damit ko.” ang bungad ni Edward ng pagbuksan sila nito ng gate ng bahay.
“Sabi nga nya sa text na magkasama kayo sa mall.” ang sabi naman ni Lance na tila nagseselos sa kanyang bayaw sa ginawang pagsama ni Sam dito.
“Para makabawi naman sa kanya ay sinamahan ko syang magsimba.Kaya medyo ginabi kami kasi nga nagsimba pa kami.” ang dugtong pa ni Edward.
“Ah ganoon ba. Akala ko binili nyo na ang buong mall sa tagal mong makauwi.” ang sabi ni Lance na pilit pa rin itago ang nararamdaman nitong pagseselos sa bayaw.
Batid ni Sam na ganoon nga ang nararamdaman ni Lance. Nais man niyang magpaliwanag pero baka makahalata si Edward sa nararamdamang iyon ni Lance. Minabuti na lamang niyang magpaalam na.
“Sige pare, Edward, uwi na din ako.” ang paalam ni Sam.
“Dito ka na mag-dinner.” ang alok ni Edward.
“Hindi na. Sa bahay na lang. Baka dumating na sina Mama at Papa. Hindi pa nila ako nakikita simula kaninang umaga.” ang sabi naman ni Sam.
Tila walang imik si Lance habang nag-uusap ang dalawa.
“Sige, ingat na lang sa pagmamaneho.” ang sabi na lamang ni Edward ng hindi na niya mapilit si Sam.
“O pare nandyan ka pala.” ang bungad naman ni Emily ng lumabas ito ng bahay.
“Oo mare. Pero pauwi na din ako. Inihatid ko lamang si Edward.” ang sabi naman ni Sam.
“Mukhang ang daming pinamili mo bro.” ang sabi naman ni Emily kay Edward ng makita ang mga pinamili nito.
“Syempre ate. Kailangan palitan ko na ang mga di usong damit ko. Ayos nga itong si Sam sa pagpili ng mga damit ko. Bagay na bagay lahat ng pinili nya para sa akin.” ang sabi naman ni Edward.
“Sige, hindi na ako magtatagal. Aalis na ako.” ang muling paalam ni Sam.
“Sige pare, ingat na lang.” ang sabi ni Emily.
“Ingat sa pagmamaneho Sam.” ang sabi naman ni Edward.
Nagsalubong lamang ang mga mata nina Sam at Lance pero walang nasabi si Lance. Batid talaga ni Sam na may nararamdamang selos si Lance sa pagsasama nilang dalawa ni Edward sa araw na iyon. Lalong-lalo na ng malaman nito sa pagsama ni Edward sa kanyang pagsisimba. Nabanggit kasi ni Sam kay Lance noong bago pa lamang silang magkakilala na kapag naisama niya sa kanyang pagsimba ang isang tao ay may kakaiba na siyang nararamdaman dito at dahil nga isinama niya ay ipinapanalangin niya at humihingi ng sign na iyon na ang taong kanyang pakamamahalin. Ilang araw pa lamang kasi silang magkakilala noon ay nagsimba na silang dalawa. Iyon ang simula ng kanilang pagtagong relasyon.
-ITUTULOY-
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment