Popular Posts
-
Hi to everyone haha tagal ko na di nagkwekwento sa inyo kwento ko naman nangyari samin ni kuya sammy di nya tunay na name,, last 4... -
Magandang araw sa lahat ng mga tagasubaybay sa site na ito. Hindi ako magaling magsulat kaya pagpasensyahan nyo na po tong kwento ko. ... -
Init agad ang naramdaman ko paggising ko kaninang umaga,. Masyadong maalinsangan ang paligid. Hindi ko alam kung dahil sa panahon gayon... -
Good day, matagal na akong nagbabasa ng mga blog sa site na to, and I find it interesting pangtagal ng bored sa buhay. and I think is t... -
Graduation day noon ni Nico ng magkaroon ng medyo malaking handaan sa kanilang bahay. Graduate na siya ng kusrong commerce at tuwang-tuwa an...
-
Ako ay ipinanganak, nagkaisip at lumaki sa isang probinsya sa Norte. Doon na nag-aral at nakapagtrabaho. Masyado akong tahimik na tao pero m...
-
Matagal na rin nung mahiligan kong magbasa ng isang babasahing maraming mahahalay na kwento..halos sa araw-araw bago ako pumasok sa trabaho...
-
May the peace of the Lord be with you… Go in love and peace and serve the Lord… Thanks be to God! Natapos na din ang Misa. Isang ma... -
19 years old ako noon, 2nd year college, nang mapag-desisyunan kong sumali sa isang organization sa college namin. Nakumbinse akong sumali ... -
hello sa lhat ng mga readers. ako nga pala si Johnny, 22yrs old, hindi ko sasabihin na gwapo ako tulad ng ibang mga ngkukwento na mxadong O...
Maraming-maraming Salamat po sa pagsuporta at pagtangkilik
sa aking mga kwento. Sana po ay magustuhan ninyo.
Sunday, October 21, 2012
Naramdaman ko bigla ang init at basa sa katawan ng titi ko, parang may chumuchupa. Bigla akong bumalikwas sa aking pagkakahiga sa aking kama. Si Bata! Nakadungaw ang tigas na tigas kong burat sa butas ng boxer shorts ko.
"Putang ina!" sigaw ko at sabay tadyak sa dibdib nya.
Na-out of balance si Bata at natumba. Tumama ang kanang bahagi ng kanyang ulo sa mesa na malapit sa amin at nawalan sya ng malay. Bigla kong itinago ang burat ko at nag-ayos. Nahimasmasan ako sa aking galit at dali-daling pinuntahan ang walang malay na si Bata. May dugo sa ulo niya.
Tok tok tok! Ang sunod kong narinig mula sa pintuan.
"Mark ano ba ang nangyayari dyan?" ang tinig mula sa pintuan.
Bigla akong tumayo at binuksan ang pinto. Si Bosun pala. Narinig daw nya ang sigaw ko sa kabilang kwarto. Di na ako makapangatwiran at sinabihan ko agad sya na walang malay si Bata. Dali-dali nya rin pinuntahan ang walang malay na kadete. Tinatanong nya sa akin kung anung nangyari. Wala pa akong maisagot dahil sa pagkabigla ko na rin.
Tinawagan agad nya ang iba pa naming kasamahan para tulungan ang walang malay na kadete. Naawa ako at nagsisi sa nagawa ko kay Bata. Paano kung may masamang mangyari kay Bata? Or worst paano kung...? Makukulong pa ako! Lintik na!
Dinala na nila si Bata sa sick bay (clinic ng barko) at doon di ko na alam kung ano ang ginawa sa kanya. Nagtanong sa akin ang mga kasamahan ko kung anong nangyari. Tanging rason ko na lamang ay labis sa kalasingan kaya natumba sya at tumama ang ulo sa mesa.
Kinaumagahan, may malay na daw si Bata. Pinuntahan ko agad sya sa sick bay. Nakaupo sya sa kama at nagulat sya noong makita nya ako. Natakot sya. Nanginginig. Naintindihan ko sya kung bakit ganoon ang naging reaksyon nya sa akin. Napayuko sya at napaluha. Lumapit ako sa kanya.
"Sorry sa ginawa ko sa 'yo kagabi. Nabigla lang ako." sambit ko.
Wala syang imik. Lalo akong naawa sa kalagayan nyang yun. Tinapik ko ang kaliwang balikat nya.
"Akala ko kung napaano ka na Mon. Sorry talaga. Di ako galit. Pinag-alala mo nga ako." ang sabi ko pa.
Nakayuko pa rin sya, tanda na nahihiya sya sa aking tumingin dahil na rin doon sa mapangahas nyang ginawa sa akin. Kinulit ko sya para di sya maawa sa kanyang sarili at mawala na rin ang pagiging guilty ko sa ginawa ko sa kanya. Pinagmasdan ko ang bandage sa ulo nya. May marka ito ng dugo. Buti at di ko natuluyan si Bata. Kundi ay pagdudusahan ko iyon ng habang buhay. Wala akong balak na makapatay ng tao.
"Sorry din sir." unang bigkas na namutawi sa bibig nya.
Tumingin sya sa akin na may mga luha pa rin sa kanyang mga mata.
"Oks lang yun. Wala na yun. Basta magpagaling ka Bata." ang sabi ko naman.
"Sir sorry talaga, pero di ko mapigilang umibig sa 'yo sir." sabay yuko at humagulgol sa iyak sabay hawak sa sugat ng kanyang ulo tanda na sumasakit ito.
Nabigla ako sa sinabi nya pero umiral pa rin ang awa ko sa kanya at hindi pagkamuhi.
"Pahinga ka na lang muna at saka na natin yan pag-usapan." ang sabi ko na lamang sa kanya.
Ngumiti na lang ako sa kanya. Di ko na inalintana ang nabanggit nya. Baka marahil malakas pa ang tama ni Bata sa pagkakauntog at di na nya alam yung sinasabi nya.
Simula noong aksidente na yun ay naging malayo na sa akin uli si Bata. Di ako sanay na di lapitan at pansinin ng mga tao dahil palakwento din ako sa kanila. Kaya naisipan ko syang bisitahin sa kanyang kwarto.
"Sir." ani ni Bata pagkabukas ng pinto at tila nabigla sa akin.
"Bata pwede ba tayong mag-usap?" ang tanong ko.
May dala-dala akong mga beer na nakalagay sa balde.
"E sir..." tila di makasagot sa akin si Bata.
"Saglit lang 'det (cadet), inuman lang tayo." ang alok ko muli.
"E pasok kayo sir." mahina nyang sambit.
Umupo ako sa kama at sya naman ay nakatayo sa may pinto.
"O bakit nandyan ka? Dito ka muna at mag-iinuman tayo. May upuan ka naman." pangiti kong sabi sa kanya.
Alam kong kinakabahan sya at nahihiya pero wala syang magawa dahil kaharap na niya ako at makakainuman pa. Wala kaming imikan na umiinom, Di ako sanay sa tahimik na inuman kaya ako na ang nagpaunang salita. Kinamusta ko ang kalagayan nya at inulit ko uli na wala lang sa akin yung ginawa nya dahil mas grabe naman ang ginawa ko sa kanya.
"Sir, salamat a." ang sabi ni Bata.
"Sa alin?" ang pagtataka ko.
"Pinagtakpan mo ako. Di mo sinabi sa kanila ang totoong nangyari. Salamat at sorry din talaga." ang paghingi uli ng tawad ni Bata.
"Wala yun. Wag mo nang isipin yun." ang sabi ko naman.
Doon nanumbalik ang sigla nya. Nakuha ko na ang loob ni Bata. Ipinagtapat nya sa akin na unang kita nya pa raw sa akin ay nahulog na daw agad ang loob nya sa akin. Kaya di nya daw ako pinapansin kasi ayaw niyang madungisan ang pagsasamahan namin sa barko. May libog daw kasi syang nararamdaman sa tuwing makikita nya ako. Natatawa lang ako sa mga sinasabi nya pero sa pagkakataong yun ay natanggap ko lahat ang pagkatao nya at ang mga papuri nya sa akin.
"Hindi lang talaga ako pumapatol sa mga katulad mo Bata. Sayang ka gwapo ka pa naman sana." ang sabi ko kay Bata.
"Sir wag nyong sabihin na nahuhulog na din kayo sa akin." sabay tawa at tungga sa bote.
Tawa lang ang isinagot ko sa kanya.
"Sir pwede magtanong?" ang panimulang tanong ni Bata.
"Ano yun?" ang tanong ko din.
"Kaso baka magalit kayo tadyakan nyo uli ako e." ang pagdadalawang isip ni Bata na magtanong.
"Hindi, promise. Sige ano itatanong mo sa akin?" ang sabi ko kay Bata.
"Pwede ba kitang halikan?" ang tanong ni Bata.
-ITUTULOY-
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment